۱۳۸۹ دی ۲۵, شنبه

اندکی تامل ...

آنگاه که غرور کسي را له مي کني
آنگاه که کاخ آرزوهاي کسي را ويران مي کني
آنگاه که شمع اميد کسي را خاموش مي کني
آنگاه که بنده اي را ناديده مي انگاری
آنگاه که حتي گوشت را مي بندي تا صداي خرد شدن غرورش را نشنوي
آنگاه که خدا را مي بيني و بنده خدا را ناديده مي گيري
مي خواهم بدانم
دستانت را بسوي کدام آسمان دراز مي کني تا براي خوشبختي خودت دعا کني ؟
بسوي کدام قبله نماز مي گزاري که ديگران نگزارده اند ؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر